: kiedy? 10.11.2009 : gdzie? proxima : kto? isis, dälek, mamiffer :
to był jeden z koncertów, które na początku tego roku wykrakałem. pierwszym z nich, chyba najbardziej wyczekanym byli god is an astronaut, którzy zagrali, po raz pierwszy w polsce, w warszawskiej progresji we wrześniu tego roku -
tak było. na isis czekałem od czerwca 2006 roku, kiedy to rozbudzili mój apetyt maksymalnie. no i przyjechali, wraz z nowym albumem
wavering radiant. krążek to taki, który sobie jest, ale na kolana nie powala... ale po wtorkowym koncercie coś się zmieniło. ale po kolei...
na pierwszy support - pochodzący ze seattle
mamiffer , niestety się spóźniłem. koncert rozpoczął się przez ogłaszanymi wszędzie godzinami... z ichspejsa wiem, że grają bardzo zacnie i wielce żałuję, że nie było mi dane ich wysłuchać. drugim supportem był
dälek... no i muszę przyznać, że ja naprawdę nie rozumiem, dlaczego oni grają całą trasę z isis? po pierwsze jak się ma hiphop do postmetalu? po drugie strasznie nieładny do hiphop, czy tam rap... dälek to duet, który prezentuję się mniej więcej tak:
po 3 kawałkach oddaliłem się w stronę stoiska z merchem, gdzie zanadobyłem w drodze kupna zacne artefakty i zimnym napojem uczciłem spotkanie ze znajomymi, no i przede wszystkim, wyczekany koncert isis, który niebawem miał się zacząć.
wreszcie, punktualnie o 21.30 na scenie pojawili się
gwiazdorzy, aaron turner i spółka spod znaku bogini izydy. rozpoznanie lidera, a raczej otrząśnięcie się z szoku zajęło mi kilka chwil - aaronowi odrobinę się zarosło...
zgodnie z przewidywaniami, setlista w większości składała się z utworów pochodzących z ostatniego albumu, które zagrane na żywo (zatyczki do uszu pomogły wyłuskać dźwięki z masakrycznej ściany dźwięków) zdecydowanie zachęciły mnie do ponownego przesłuchania albumu, który leży na półce odrobinę zapomniany. zachęciły mnie mimo siermiężnego, koszmarnego nagłośnienia... współczuję wszystkim tym, którzy na koncercie byli i nie posiadali zatyczek do uszu. ja w zatyczkach, po 20-30 minutach koncertu miałem już dość. chwilami dźwięk mieszaniny gitar i perkusji taranował wszystko, włącznie z mocnym wokalem turnera. rozczarowanie. na domiar złego, scena była oświetlona na czerwono i niebiesko... a światła było tyle, co kot napłakał. kolejne roczarowanie...
niestety, po raz kolejny potwierdziło się to, że w proximie takich koncertów nie należy organizować, bo jest to wyjątkowo niewdzięczne akustycznie miejsce, ze słabym oświetleniem i bardzo słabą wentylacją... smutne to, że przez głuchego (?) akustyka tak zacny i wymarzony gig został sprowadzony do klasy średniej. niedosyt pozostał, mimo świetnej formy i ogromnej dawki energii wyemitowanej przez chłopaków z isis. mam nadzieję, że szybko wrócą do polski, ale nie do proximy. szczęśliwie, w setliście znalazły się
wills dissolve oraz
carry, utwór które zawsze rozkładają mnie na części. a na deser pojawiła się rewelacyjnie zagrana dulcinea z przerażająco pięknym zakończeniem.
setlista:
1. hall of the dead
2. hand of the host
3. holy tears
4. 20minutes/40years
5. ghost key
6. wills dissolve
7. threshold of transformation
encore:
8. carry
9. dulcinea
w czasie koncertu pojawiły się utwory z różnych albumów, ale na moją szczególną uwagę zasłużyły floyd'owe numery, które na żywo brzmią jeszcze lepiej! 
niestety, musiałem uciekać przed końcem koncertu, czego wielce żałuję... proxima zabrzmiała bez porównania lepiej niż dzień wcześniej. i światełko też było przyjazne... na pożegnanie jeszcze rzut oka na stłoczony na scenie zespół.
